1. Wezwanie Pomocy

Gdy zauważymy jakiś wypadek bądź jakąś niebezpieczną sytuacje należy wezwać pomoc.
Do dyspozycji mamy kilka możliwości.
Telefon przewodowy oraz telefon komórkowy, ogranicza je m.in. zasięg sieci, zakłócenia połączeń, pojemność baterii etc.
CB radio, posługując się nim mamy do dyspozycji kanał ratunkowy – 9 lub drogowy 19.

Do dyspozycji mamy kilka numerów:
Pogotowie Ratunkowe - 999
Straż Pożarna - 998
Policja - 997
Centrum Powiadamiania Ratunkowego - 112

Wzywając pomocy należy podać kilka podstawowych informacji.
Po pierwsze gdzie wydarzył się wypadek. Należy podać miasto, ulicę,( w przypadku nie znajomości nazwy ulicy można podać nazwę instytucji mieszczącej się w pobliżu, bądź jakieś charakterystyczne dla tego miejsca cechy np. niebieska fontanna).
Następnie ile osób jest rannych,jaki jest ich stan, co się stało, oraz dane powiadamiającego.
Kolejność informacji zachowana jest na wypadek niespodziewanego przerwania połączenia.

Pamiętaj: Nie kończ rozmowy jako pierwszy !

1. Podstawowe Zasady

Podstawową zasadą jest bezpieczeństwo ratownika.

Nie udzielamy Pierwszej Pomocy, gdy istnieje zagrożenie np. zapłonu pojazdu, zawalenia się konstrukcji budowlanej.
Podstawowym środkiem zabezpieczenia ratownika są rękawiczki. Jeżeli ich nie posiadamy możemy je zastąpić np. workiem foliowym. Ma to po prostu oddzielać nas np. od płynów ustrojowych poszkodowanego

Gdy dotrzemy do poszkodowanego musimy z nim nawiązać kontakt słowny oraz wzrokowy.
Należy się przedstawić oraz powiedzieć, że przybyliśmy pomóc tej osobie.
Z dzieckiem nawiązujemy kontakt przez spytanie się np. do jakiej szkoły chodzi.
Nie wolno pytać dziecka od razu o imię i nazwisko, bo może się zablokować i straci do nas zaufanie.
Do dziecka jak i do dorosłego w szoku mówimy ogródkami a więc wolno, spokojnie i nie wszystko naraz.
Mówimy do niego cały czas oraz informujemy o wykonywanych czynnościach.

Gdy osoba jest przytomna pytamy o dolegliwości bólowe.
Postępowanie przy osobie nieprzytomnej wygląda inaczej.
Na początku sprawdzamy przytomność poprzez delikatne klepnięcie w ramię (aczkolwiek tak mocne by poszkodowany coś poczuł) wysyłamy do niego komendę głosową np. "Czy Pan/Pani mnie słyszy"
Gdy stwierdzimy,iż osoba jest nieprzytomna sprawdzamy drożność dróg oddechowych, a następnie oddech metodą Patrz Słuchaj Wyczuj przez 10 sekund.
Patrzymy na ruchy klatki piersiowej, słuchamy oddechu, wyczuwamy go policzkiem.

Ważną rolę odgrywa również wykorzystanie wszelkich zmysłów.
Oznacza to,że powinniśmy ocenić stan poszkodowanego korzystając np. ze zmysłu wzroku można dostrzec sinicę, co jest objawem problemów z krążeniem , lub węch wyczuwając zapach acetonu, możemy stwierdzić hiperglikemie [zbyt duży poziom cukru we krwi, jest to jeden z kilku objawów tego schorzenia].

3. Resuscytacja Krążeniowo-Oddechowa

Gdy stwierdzimy, iż poszkodowany jest nieprzytomny i nie oddycha (NZK) należy wezwać pomoc i prowadzić akcję resuscytacyjną.
Ewakuacja poszkodowanego jest dozwolona tylko wtedy, gdy istnieje rzeczywiste zagrożenie dla życia lub zdrowia. Gdy zauważymy leżącą osobę, należy założyć rękawiczki.
Sprawdź bezpieczeństwo miejsca, w którym się znajdujesz.
Sprawdzić przytomność klepiąc poszkodowanego lekko w ramię oraz mówiąc do poszkodowanego " Proszę pana czy pan mnie słyszy?".
Gdy nie zachodzi reakcja na ten zabieg należy stwierdzić, iż poszkodowany jest nieprzytomny, zabezpieczamy się wtedy drugim ratownikiem.
Drugim krokiem jest sprawdzenie drożności dróg oddechowych. Następnie sprawdzenie oddechu metodą Patrz Słuchaj Wyczuj przez 10 sekund.
Gdy stwierdzamy brak podstawowych funkcji życiowych wzywamy pomoc.

Akcje resuscytacyjną należy zacząć od położenia poszkodowanego na twardym podłożu.
Następnie rozpinamy jego odzież.
Układamy jedną rękę na środku klatki piersiowej, dokładamy na nią drugą, palce unosimy do góry by zmniejszyć jak najbardziej powierzchnię ucisku.
Uciskamy z częstotliwością ok. 100 ucisków na minutę.
30 ucisków, po czym 2 wdechy (1 wdech trwa nie dłużej niż 1 sekundę)

Ręce w chwili wykonywania RKO powinny być wyprostowane w stawach łokciowych.

Proszę mi uwierzyć, że akcja resuscytacyjna jest bardzo wyczerpująca.
W związku z tym są 3 zasady, kiedy możemy przerwać RKO
- Gdy ratownik nie ma już siły
- Poszkodowanemu zostaną przywrócone funkcje życiowe
- Przybędą wykwalifikowane służby medyczne

4. Apteczka

W apteczce powinno znajdować się:

    * Opaska dziana 4 m x 10 cm (4 szt.),
    * Opaska dziana 4 m x 4 cm (4 szt.),
    * Zestaw plastrów z opatrunkiem (1 op.),
    * Kompres gazowy 5 x 5 3szt. (1 op.),
    * Kompres gazowy 9 x 9 3szt. (1 op.),
    * Kompres gazowy 7 x 7 3szt. (1 op.),
    * Gaza opatrunkowa 1 M (1 szt.),
    * Nożyczki (1 szt.),
    * Maseczka do sztucznego oddychania (1 szt.),
    * Rękawice diagnostyczne (4 pary).
    * Folia NRC (koc izotermiczny) (1-2 szt.)
    * Plaster zwykły (2 rolki)
    * Latarka lub światło chemiczne
    * Chusta trójkątna (2 szt.)
    * Agrafki (4 szt.)

5. Omdlenie

Omdlenie to krótkotrwała i przemijająca utrata przytomności, którą mogą spowodować takie czynniki jak :

    * widok krwi
    * lęk
    * strach
    * ból
    * nieprzyjemne zapachy
    * duszne pomieszczenie
    * dłuższe przebywanie w pozycji stojącej.


Objawami omdlenia są:

    * osłabienie
    * szumy uszne
    * blada, spocona skóra
    * mroczki przed oczami.


Omdlenie można rozpoznać w bardzo prosty sposób.
Osoba taka będzie pozbawiona przytomności, aczkolwiek oddech będzie zachowany.
Ponadto omdlenie można rozpoznać po przeprowadzeniu wywiadu ze świadkami zdarzenia.
Postępowanie wygląda następująco:

Osobie nieprzytomnej nie należy:

    * wkładać nic do ust, nie dawać nic do picia (możliwość zakrztuszenia)
    * nie cucimy poszkodowanego polewając go wodą oraz bijąc po twarzy.